Taart, suikerriet en roti.

Afgelopen week was het de tweede maar ook gelijk de laatste week op de Cederboomschool. We hebben echt allebei met veel plezier lesgegeven. We zijn toch heel erg gehecht aan Nederlands onderwijs! Omdat we elke dag met Harm en Jessica mee konden rijden en ze ook op mij (Tanja) moesten wachten elke dag, de hoogste groepen zijn later uit de lagere groepen, hebben we donderdag uit stage taart gehaald en hebben we die in de auto heerlijk opgegeten met z’n allen! Het was een echte Zwitserse roomvlaai en hij smaakte verrukkelijk. :) Afgelopen tijd hebben we vaak last van stroomstoringen. Een goede reden om verplicht te gaan zwemmen. Want ja, zonder laptop is het toch echt wel moeilijk om onze schoolopdrachten te maken! Zo ook maandag, we kwamen uit stage en de stroom lag eruit. Hup, bikini aan en een heerlijke duik in het zwembad. We beseffen echt dat het genieten is om hier te zijn, in mooie land! In het lekkere warme weer, alhoewel het zonder stroom, dus ook zonder airco wel erg heet wordt binnen.

Ook al zijn we er nog ruim twee weken, van sommige dingen nemen we al afscheid zoals de kinderwerkerstraining. Donderdagavond was de laatste trainingsavond. Volgende week is er nog een examen maar die hoeven wij niet te maken. Het was voor ons echt een hele ervaring om een mee te draaien met een Surinaamse training. De stof die we aangeboden hebben gekregen is vooral veel basisstof. Door onze opleiding zijn wij daar al bekend mee. Wel hebben we op de training praktische dingen geleerd die we in zeker gebruiken kunnen! Shirley, één van de vrouwen die de training aanbood, vertelde over een kindertehuis in Paramaribo met 11 kinderen die in het verleden misbruikt zijn. Er is zelfs één jongen die door zijn traumatische verleden niet meer spreekt. Volgende week gaan we met het team van Weid Mijn Lammeren naar dit kindertehuis. Weid Mijn Lammeren wil dit kindertehuis met regelmaat gaan bezoeken. We gaan kijken op welke manier we ons sponsorgeld kunnen gebruiken. We hebben het idee om voor alle kinderen een toilettasje te vullen en die te geven samen met een kinderbijbel of iets in die trant. Het overige sponsorgeld gebruiken we voor een dag uit voor een ander kindertehuis die Weid Mijn Lammeren ook bezoekt, kindertehuis Saaron. Deze kinderen hebben weinig en gaan bijna nooit een dag weg. Dan hebben we nog steeds geld over en dit gaan we gebruiken voor knutselmateriaal voor de kinderclub. Hele simpele dingen waarmee je wel lekker vooruit kunt zoals; scharen, lijm, knutselspullen, stiften, puntenslijpers, kleurpotloden etc. We willen vanuit deze blog alvast iedereen super bedanken die een bijdrage hieraan heeft geleverd! Door jullie kunnen we dit ook allemaal waarmaken! Zodra we er meer over weten laten we het jullie zeker zien!

Vrijdag hebben we weer kinderclub gehad. Op de kinderclub zijn we al bezig met de Adventsweken. Het is echt heel apart om met dit warme weer bezig te zijn met kerst. Op de één of andere manier past dat niet bij elkaar. Afgelopen vrijdag ging het over 7 maal 70 keer elkaar vergeven. We hebben dit duidelijk gemaakt door een stukje waarbij Herma mij mocht slaan. Daar heeft ze ook wel even flink gebruik van gemaakt natuurlijk! ;)

Zaterdag stond er iets cultureels op de planning: plantagetour met de Sweet Merodia. De Sweet Merodia is een boot waarmee je langs de plantages vaart. Om 08:20 uur stond onze trouwe chauffeur weer paraat. Ook Germa, Anouk en Suzanne gingen mee vandaag en met z’n vijven propten we ons in de auto van Patrick. Herma op schoot bij Germa en gaan met die banaan. Al snel raakten we in de file! Balen! Juist vandaag hadden ze 2 (!) hele belangrijke wegen afgesloten voor een marathon… Het was dus een heel gestress in de auto want de boot zou om 09:00 uur vertrekken van de pier. Veel vertraging konden we dus niet gebruiken. We pleegden een belletje met de touroperator en we kregen op den duur het telefoonnummer van de Sweet Merodia. Gelukkig is Patrick een goede en slimme chauffeur en na wat sluipweggetjes konden we de ergste file ontwijken. Suzanne hield inmiddels de Sweet Merodia op de hoogte en op de achterbank zaten wij, lichtelijk gestreste meiden. Gelukkig (!) wou de Sweet Merodia op ons wachten en met uiteindelijk 10 minuten vertraging konden we vertrekken. De eerste plantage heette Rust&Werk. Dit was vroeger een suikerriet plantage. Natuurlijk hebben wij dat ook nog even geproefd, het was best lekker. Op deze plantage wonen nu nog steeds mensen en ik vond niet dat je heel goed kon zien hoe de plantage er vroeger uit zag. Wel was het leuk om te zien en interessant om de verhalen te horen. Als echte aankomende juffen hebben we de school, die ook op de plantage zit, even bekeken. Super mooi en modern! Ook hebben we nog een schildpad en een kaaiman vastgehouden, de schildpad was echt een zwaar beest! Na het vasthouden van de beesten was het weer tijd om in te schepen. De volgende bestemming was: plantage Frederiksdorp. Onderweg hebben we nog heel veel dolfijnen gezien: wauw! Eerst zwommen ze voor onze boot uit, super leuk om te zien. Daarna zagen we nog een groepje naast onze boot, leuk om ze nu in het echt te zien i.p.v. het dolfinarium. De tweede plantage was echt heel mooi en zag er uit zoals het vroeger was. Zo kregen we daar dus een goed beeld van. Hier konden we lekker even chillen in de hangmat en schommelstoel. Net zoals vroeger de Nederlanders dat daar deden, alleen met een zweep erbij. Toen we weer inscheepten kregen we heerlijk eten en daarna voeren we weer terug naar de pier. Het duurde echt super lang, dat had te maken met de hoogte van het water. Om 17:20 uur kwam Patrick weer aanrijden om ons weer op te halen. ’s Avonds zijn we gezellig naar Germa, Anouk en Suzanne gegaan en daar hebben we gelogeerd. Logeren op eigen terrein, mooi dat het zo kan!

Vandaag hebben we in de kerk al afscheid genomen van Anouk, Germa, Suzanne, Mirjam en Geeske. Zij vertrekken allemaal deze week uit Suriname en wij blijven dan nog twee weken! Omdat het morgen Onafhankelijkheidsdag is was het ook een beetje feest in de kerk. Heel veel mensen hadden zich gekleed in klederdracht. Na de kerkdienst waren we uitgenodigd om bij Sila, de pastor van de kerk, te komen eten met de andere stagiaires en vrijwilligers. Bitra, de hulp, had roti klaargemaakt. Typisch Surinaams. Ik vind het heerlijk maar Herma houdt er niet van en we wisten al dat Bitra roti ging klaarmaken. Voor het eten heeft Herma bij de kerk een machtig soort cake gekocht en gegeten. Het was een gezellige maaltijd! En er is al weer een week voorbij gevlogen! Morgen hebben we een feestdag en gaan we naar de stad toe! Ik kan me zo voorstellen dat de Surinamers nou niet echt zitten te wachten op Nederlanders op de dag dat ze vieren dat ze onafhankelijk zijn geworden van Nederland. Maar ik denk dat het wel meevalt en vieren we het feestje gewoon mee! We willen iedereen bedanken voor alle berichtjes, reacties en dergelijke. We waarderen het echt dat er zo aan ons gedacht wordt.

Een bigi brasa uit Suriname van Herma en Tanja